*** (czas spływa po szybie)

Heidi · Widmo

Się podzielę z Wami moją radosną lub mniej radosną, pseudoliryczną tffurczością ^^"
Mam spory sentyment do tego wiersza.

***

czas spływa po szybie
słodkimi kroplami otula Twoje ciało
mówi: idź
nie patrz

czas skapuje z nieszczelnego kranu
wije się w przedśmiertnych drgawkach
woła: czego tu chcesz
ucieknę

czas schował się w Twoich włosach
dałaś mu dom w ciepłych odmętach ręcznika
szepcze: przegrałaś
odejdź

hekate · Widmo

Um.Ee.. zaczne od dzieńdobry. Jako nowa, coś tak czuje, że każdy najbliższy post tak zaczne. Więc dzieńdobry!
Na początek zapewniam że radosna lub mniej radosna, pseudoliryczna tfurczość to to co tygryski lubią najbardziej.
Naprawdę. Jestem tygryskiem, wiem co mówie.
Co do wiersza, to temat jak najbardziej przecudowny, nie wiem czy dobrze inerpretuje ale mi to przypomna cykl życia (że tak powiem) to znaczy pierwsza zwrotka jakby młodość, czas jest jescze naszym przyjacielem "słodkimi kroplami otula nasze ciało, mówi: idź nie patrz" nie zmusza nas do patrzenia w przeszłoś bo tak naprawde jeszcze jej ne mamy/doceniamy (?).
W drugiej z koleji jesteśmy już starsi, czas zaczyna nam umykać, jest go coraz mniej; "skapuje z nieszczelnego kranu" moja pierwsza myśl- ciężki do powstrzymania i cholernie irytujący.
Ostatnia zwrotka jest moim zdaniem o śmierci, w chwili gdy pogodzimy się z czasem, zaakceptujemy to, że upływa umieramy.
To tyle z mojej pseudoanalizy... (brzmi prawie jak psychoanaliza) co do technicznej strony bardzo ładnie, ale ja się tam nie znam.
Ogólnie czyta się gładko i przyjemnie, podoba mi się konstrukcja wiersza,niby dosyć prosta ale idealnie wpasowuję się w całość, mam tylko jedną uwagę (ale to bardziej osobista preferencja) przecinki i kropki tam gdzie konczy się zdanie/myśl lub kończące wers, a jak nie to chociaz duże literki...
Ps. Ktoś się orientuje O cholender! czy O holender!?