You think you're a man - Queer as Folk

Katarina · Widmo

Jeśli chcesz ściągać QaF z emula, najlepiej wpisać Queer as Folk 1x english (potem 2x jak chciałabyś ściągnąć następny sezon, 3x, 4x, 5x). Ja ściągałam wszystko w ten sposób i naprawdę mam piękną jakość, nie wspominając, że dzięki temu mama i siostra mogły ze mną oglądać, mimo że nie znają angielskiego (ściągnęłam im napisy z org.pl).

Tiili · Widmo

Dziękuje bardzo wszystkim, pomogłyście mi bardzo :*

Filomenka · Widmo

Jestem już na czwartej serii i muszę powiedzieć, że się uzależniłam. To jest jedyny i niesamowicie fantastyczny serial, jaki kiedykolwiek udalo mi się obejrzeć. Niektórych bohaterów kocha się od pierwszego wejrzenia - Brian jest niesamowicie plastyczny, seksowny, butny, dumny i sama nie wiem co jeszcze. Z początku nie przepadałam za Justinem (jak ja nienawidzę jego fryzury z przełomów 3 i 4 sezonu^^), bo był dla mnie irytującym, małym gówniarzem, który nie znał słowa "dość", lecz z czasem wydoroslał i przebił momentami samego pana Kinneya.
Co się tyczy reszty bohaterów, to kocham Emmeta za tą jego bezpośredniość, szczerość i dobre serduszko, uwielbiam Mel i Lins za to, iż trzymają fason i prezentują lesbijskie środowisko z klasą, a ich związek opiera się na miłości i zaufaniu (choć w związkach też zdarzają się problemy i nie bywa zawsze idealnie), ale jest jeszcze jedna postać, która mnie powala na łopatki... a mianowicie BEN.
Do tego gościa zapałałam jakimś niezwykłym uczuciem, i chociaż nie zawsze popieram jego decyzji, darzę go ogromnym szacunkiem i sympatią. Cieszy mnie to, że w QaF poruszany jest temat HIV, narkomanii, nowotworów i tak dalej, bo to choroby naszego wieku i to z nimi mamy walczyć, a nie z tabu, którym one są okryte. Dlatego z całych sił kibicowałam Debbie (którą uważam za najbardziej złożoną psychicznie postać w całym serialu) aby przestała znęcać się nad profesorkiem^^
Na razie nie jestem w stanie napisać więcej, bo bardzo chciałabym zobaczyć to do końca. Uwielbiam muzykę z QaF, a utwór Heather Small pt. "Proud" należy do moich ulubionych. Refren stał się moim mottem:
"What have you done today to make you feel proud"
To na razie na tyle,
Buźka :*

Sol · Widmo

bosska · Feniks

Sol · Widmo

niewątpliwie warto, ale ja uwielbiam happy endy i zawsze mi się robi smutno, jak coś się nie kończy tak, jakbym chciała, żeby się skończyło.
ale obejrzę, nie wystarczy mi silnej woli, żeby tego nie zrobić xD

i dziękuję za link ;>

Filomenka · Widmo

Wreszcie obejrzałam calość. Po wielu próbach tajniackiego włączania kompa, zalewania rzęsistymi łzami klawiatury itp. udało mi się dobrnąć do ostatniego odcinka. Szczerze mówiąc, lekko rozczarował mnie koniec. Nie przepadam za otwartymi zakończeniami, po których nie wiadomo do końca, o co chodzi, i które zostawiają dowolność interpretacji. Jako niepoprawna romantyczka-seksoholiczka zdecydowanie wolę happy endy^^
Bardzo ważne i przełomowe dla mnie okazały się dla mnie odcinki od 10 do 13 z piątej serii, ponieważ przeżyłam na nich chyba wszystkie emocje, jakie w człowieku mogą się wyzwolić: od strachu, niepewności, smutku, wściekłości do totalnej euforii, a na jakimś niedopełnieniu kończąc. Cieszy mnie jednak to, że Brian nie stracił swojego uroku i zachwycał mnie do samego końca (no i zachwyca nadal). Ogromnie się cieszę, że miałam tę przyjemność, jaką było obejrzenie Queer As Folk. Będę do niego wracać na pewno nie jeden raz. Na razie nie mogę się pozbierać. Chyba zapowiadają się długie tygodnie rekonwalescencji xD

bosska · Feniks

Każdemu fanowi "Queer as Folk" polecam obejrzenie dokumentu "VH-1 Totally Gay".
Skupia się on głównie na zanalizowaniu przyczyn popularności takich produkcji jak wyżej wymieniony QaF, "The L Word", "Queer Eye", "Will and Grace".
Zajmuje się też (odrobinę pobieżnie, ale jednak) sytuacją środowisk gejowskich w Stanach.
Zainteresowanych odsyłam do tego linka:
[link widoczny dla zalogowanych] Totally Gay.avi

Sick · Widmo

Brian to świetny bohater. Możnaby nawet nazwać go idealnym (z mojej perspektywy, oczywiście), gdyby nie ta odrobina... dobroci. Chociaż, muszę przyznac, jest ona przedstawiona w bardzo dziwny i intrygujący sposób (zakrwawiona husta, którą nosił Brian po "wypadku" Justina). Justin... Właśnie, Justin.

Śliczny chłopiec. Wręcz rozkoszny, nieprawdaż? ; - ) Wyrósł na interesującego mężczyznę. Bez dwóch zdań.

Nathan

PS: bosska, link mi nie działa. ; - /

bosska · Feniks

AAAARGH!
Wredny edytor zeżarł adres w połowie bo nazwa zawiera spacje. Wrzucam prawidłowego linka poniżej:
[link widoczny dla zalogowanych]
Powinno działać.
Smile

Aruru · Widmo

Obejrzałam jakiś czas temu wszystkie sezony amerykańskiej wersji. I cóż do 3 serii podobało mi się bardzo.
Brian jako drań, ale jednak majacy odruchy człowiecze, Justin jako głupiutki, naiwny, zakochany nastolatek, który jednak dopina swego i dojrzewa, Meachel jako ten, który kochał kocha i będzie kochać, a mimo wszystko się udaje mu się wyrwać spod uroku Briana, Ted który ciągle szuka kogoś do stałego związku i jest najstarszy, więc ma nieco inne problemy niż pozostali no i Emmet, który jest tak kolorowy i pełen różnych pomysłów, ze co rusz jest w jakiś dziwnych tarpatach.
No i oczywiście Mel i Linz, czyli dwie szalone lesby Wink

i Debbie... matka której ja bym sie chyba bała...
Jednak od 4 serii serial zrobił się dla mnie ciut zbyt propagandowy, czyli walka przeciw poprawce do konstytucji, nieuznane w USA małżeństwo Meachela i Bena, zniszczenie Babylonu itd. odniosłam wrażenie, ze zwykłe tematy się scenarzyście skończyły i zacząl lekko wymyślać. Nie żeby te problemy nie były ważne, ale skoro udawało się o nich nie mówić przez 3 sezony to tak jakoś potem jest zbyt wielkie ich nagromadzenie jak dla mnie. A już niektóre teksty Debbie doprowadzały mnie do wściekłości, choć jej postawa też jest znamienna. Ona jako matka i osoba tak naprawdę nie tworząca środowiska walczy najbardziej o prawa gejów i lesbijek.
Niemniej polecam QAF, bądź co bądź jest dobrym serialem Smile

bosska · Feniks

Czy ja wiem czy scenarzyście się tematy pokończyły... Mnie osobiście dwie ostatnie serie podobały się równie mocno jak trzy poprzednie. Nie zauważyłam propagandy (bardziej rzuciła mi się ona w oczy w końcówce trzeciej serii), w serialu poruszone zostały problemy będące aktualnie na topie w Stanach, problemy drażliwe. Bohaterowie dorośli, zmienili się, tematyka też przestała być tak frywolna jak przygoda Emmeta i Mike'a z dorywczą pracą.

vil · Banshee

Po raz kolejny biorę się za QaF i muszę powiedzieć, że mam podobne odczucia jak Aruru. Do końca trzeciej serii serial jest rewelacyjny. Potem zaczyna się coś, co z odcinka na odcinek irytuje mnie coraz bardziej: propaganda, jakieś wymyślne wątki, które moim zdaniem nie mają żadnego logicznego wytłumaczenia i nic z nich ostatecznie nie wynika. Pewne rzeczy wydały mi się wstawione na siłę, bo ktoś pomyślał, że tego właśnie oczekuje publika, a może krytyka. Piątą serię obejrzałam już w sumie tylko dlatego, że głupio byłoby nie wiedzieć, jak się całość skończyła. No, i oczywiście, cokolwiek by się nie działo w fabule, to widoku Briana i Justina nie mogłam tak po prostu odpuścić ^^
W sumie jednak nie dziwię się, że Randy Harrison stwierdził, że w ewentualnej szóstej serii nie ma zamiaru brać udziału. Jeśli kierunek, w jakim podążała czwarta i piąta seria, miałby być ten sam, to... Nie, jednak obejrzałabym, z pewnością. Ale na pewno już z mieszanymi uczuciami, bez tej fascynacji, jaka towarzyszy mi przy oglądaniu QaF 1-3.

tłuczek · Widmo

Jestem w połowie 3 sezonu QaF i muszę przyznać, że ten serial mnie zachwycił. Postacie są znakomicie nakreślone. Z odcinka na odcinek dowiaduję się coraz więcej np. o Brianie, chociaż wydawać by się mogło, że wszystko o tej postaci zostało już powiedziane. Dzięki nagłym i przemyślanym zwrotom akcji serial się nie nudzi, a poruszana w nim problematyka (nietolerancja, AIDS, problemy uczuciowe i zawodowe) pokazuje świat bez jakichkolwiek upiększeń i spełnia również pewną formę dydaktyczną (Nigdy nie uprawiaj seksu bez prezerwatywy! itd.)

Sol · Widmo

poniewaz napisy.org juz nie funkcjonuja, z sieci zniknely napisy do niektorych epow queer as folk. jesli ktos mialby napisy od odcinka 3x5 wzwyz, nastepnie 4x11 i caly 5 sezon, bylabym bardzo wdzieczna, gdyby mogl mi je przeslac...

andziaraa · Widmo

Ludzie!
Czy ktoś zna sposób aby obejrzeć ten serial w necie z polskimi napisami?
Znalazłam do tej pory 1 sezon, a że okazał się rewelacyjny szukam dalej. Reszty nie mogę znaleźć lub wyszukuje mi jakieś pliki torrentów, których za chiny ludowe nie umiem pojąć

Mogłby mi ktoś jak krowie na miedzy wytłumaczyć jak ściągnąć taki odcinek aby były polskie napisy?

Chyba, że ktoś jest taki kochany i ma to na dysku, płytkach czy czymś innym i się podzieli.

Na koniec do wcześniejszej dyskusji dodam, że uwielbiam Briana - jest to według mnie najlepiej wykreowana postać w tym serialu:-D

Alouette · Widmo

[link widoczny dla zalogowanych] - proszę Cię bardzo. Wszyściutko z polskimi napisami. Rozumiem Twój ból, bo sama odkryłam to lada co i się tym właśnie zachwycam. Cudo!

Xerolypse · Banshee

Hej, hej.

Słuchajcie, czy możecie mi napisać, czy w QaF" byli kochankowie, którzy obydwoje mieli czarne włosy (albo przynajmniej ciemne)? Bo ja oglądałam kiedyś, ale po łebkach. Pamiętam tylko tę główną parę - Brian i Justin... chyba.

Potrzebuję to do zrobienia filmiku...

Z góry dziękuję za pomoc.

Xero

kamante · Widmo

ewentualny spojler: Michael/Ben; Emmett/Ted

Alouette · Widmo

Dopóki nie obejrzałam całych 5 serii, nie chciałam się jako tako wypowiadać, ale teraz to już nie ważne. Z załzawionymi oczami pochłonęłam ostatni odcinek i jestem pewna, że do Queer as folk będę wracać. Serial obejrzałam dzięki temu tematowi i muszę przyznać, że moja wdzięczność nie zna granic. Perypetie bohaterów, ich dojrzewanie, konstrukcja postaci, poruszane kwestie, aktorzy, wartości i świetnie wyważone dialogi, sprawiły, że zakochałam się po uszy.
Największe wrażenie zrobił na mnie oczywiście Brian. Owszem - zachowuje się jak dupek, ma 'spaczony' pogląd moralny, ale jednocześnie robiąc masę dobrego dla wszystkich wokół. To jest w nim najpiękniejsze, oprócz wyglądu rzecz jasna. Ta wolność, niezależność, wieczna młodość, wytrwałość, spryt, inteligencja. Mimo, że jego relacja w domu były straszne, on wyrósł na wspaniałego człowieka, wbrew pozorom. Kochał ich wszystkich, co było widać w wielu gestach i czynach. Wiele dla nich ryzykował, a podziękowania kwitował wzruszeniem ramion. Ideał. Cała reszta również niczego sobie! Ciepły, wesoły elfik Emmet, od którego wręcz bucha optymizm, cięta i zakręcona Debbie, mogąca dać się pokroić za rodzinę, dojrzewający Justin, dążący różnymi sposobami do upragnionych celów, równie co nie wiedzący czego od życia naprawdę chce, zakompleksiony, przechodzący swego czasu wewnętrzny rozkwit Ted, odwieczny i lojalny przyjaciel Mikey, wielofunkcyjny Ben, specyficzna Leda, harda Mel, artystyczna Lindsay, urocza Daphne, rozbrajająca Loretta, wyważona p .Tylor, słodziuchny Gus i mała J.R.
Nie mogę też nie wspomnieć o genialnej oprawie muzycznej. 'Forever young', 'Save the last dance for me', 'You think you're a man', 'Crying at the discoteque, 'Do ya feel (the love)', 'Proud', czy 'Chiquita', to tylko czubek góry lodowej. Piosenki zawsze pasowały do tego, co akurat się na ekranie działo i zawsze mnie zachwycały.
A poruszane wątki również biją na łopatki. Hiv, homofobia, patologia, rozwiązłość, korupcja, bezpodstawna nienawiść, alkoholizm, prostytucja, zdrada, czy akceptacja wszystko ma tutaj swoje miejsce.
Queer as folk mnie totalnie urzekło i uwaga spoileruję! były sceny, przy których normalnie wymiękłam, jak chociażby epizod bransoletkowy, taniec na balu oraz rozpacz Briana, rozmowa Linds i Briana w parku z Gusem i J.T, pierwszy i ostatni raz Briana i Justina, końcówka ostateczna [powrót do dzikiej młodości w rytmach 'Proud'], bomba w Babilonie, wyścig Libery Ride, narodziny Gusa, rozmowa Michela i Briana na krawędzi w pierwszym odcinku, zakrwawiony szalik noszony pod ubraniem i conocne odwiedziny, śmierć Vica i rozpacz Debbie, taniec do 'Forever Young', scena w dark roomie, gdy B i J patrzą sobie w oczy, robiąc pewne rzeczy z innymi mężczyznami, zgadywanie ofiar, ze złamaniem zasady nie całowania w usta, opiekuńczość B po ataku na J, walka ze Stockwellem, tworzenie Rage'a, zazdrość B, pierwsze wyznanie miłości przez B, wyjazd M i L, striptiz J, występy Pana Geja, nowy image Teda i... chyba powinnam skończyć, bo zaraz z tego powstanie felieton.
Co do zakończenia, to początkowo nie wyobrażałam sobie, iż mogliby się teraz rozstać, ale w sumie, nie ma w tym nic pewnego. Mogą do siebie jeszcze wrócić, a mogą dzięki przemianie przebytej dzięki sobie nawzajem poznać innych wybranków, kto wie? Ja jestem usatysfakcjonowana, mimo, że przykro mi się z nim/i rozstawać.
Queer as folk jest naprawdę niezwykłym dziełem, które powinno zostać obejrzane przez dosłownie każdego. Osobę tolerancyjną wzbogaci o prawdy, osobie nietolerancyjnej być może otworzy oczy i pokaże, że nie ma znaczenia kim jesteś, jak wyglądasz, jakiej jesteś orientacji i co masz w dorobku. Wszyscy zasługujemy na taki sam szacunek oraz takie same prawa. Queer as folk wręcz jest magiczne. Pokazuje akty, cząstki każdego z nas, uzmysławia wiele rzeczy i z czystym sercem, mogę nazwać Qaf po prostu pięknym. Na to miano w pełni zasługuje.