Internetowe znajomości - warte zachodu?

Funerall · Widmo

Ja internetowe znajomości popieram jak najbardziej. Chyba to ma związek z tym, że mój brat na pewnej stronie sobie znalazł chłopa. ;P
Nigdy nie przeniosłam internetowej znajomości do reala, bo nie było okazji, ale w necie można poznać czasami ciekawszych ludzi niż w realu.

baka · Widmo

Lena Nika · Moderator

Zgadzam się ze zdecydowaną większością innych wypowiadających się w tym temacie osób - internetowe znajomości są jak najbardziej warte zachodu. Moje najbardziej wartościowe znajomości zaczęły się właśnie przez internet. Tak naprawdę nie mogę powiedzieć, żebym kiedyś "w realu" miała prawdziwą przyjaciółkę - albo owe "przyjaźnie" trwały krótko i kończyły się mało przyjemnie albo po latach okazywało się, że wcale przyjaźniami nie były. Jak już pisali inni - do wielu znajomości w naszym otoczeniu jesteśmy po prostu "zmuszani", bo akurat jesteśmy w tej samej klasie, grupie, miejscu pracy... Ja na dodatek jestem osobą dośc introwertyczną i ciężko mi zawiiwerać nowe znajomości i poznawać lepiej ludzi wokół mnie (i mówiąc szczerze, jakoś tego specjalnie nie potrzebuję).

W internecie jednak czuję się pewniej. Co prawda wieloma osobami, z którymi kiedyś rozmawiałam, urwał się kontakt (przyznaję, że czasem z mojej winy), ale jednak warto było próbować, bo parę z owych osób poznanych na forach i blogach okazało się być prawdziwymi "pokrewnymi duszami", na tym forum również (Al :*). Z jedną z moich internetowych przyjaciółek utrzymuję już kontakt jakieś 7 lat i wiele razy się spotykałyśmy na żywo, mimo że dalej ode mnie już nie mogła mieszkać. Z drugą znamy się trochę krócej (choć chyba mogę powiedzieć, że jest to znajomość bardziej "burzliwa"), ale też spotkałyśmy się już parę razy (mimo że też mieszka daleko; ja mam jakiegoś pecha, mieszkam w centralnej Polsce, a mimo wszystko wszyscy mieszkają tak daleko ode mnie D8). I spotykając się na żywo nadal miałyśmy o czym rozmawiać.

Jednak jest też "ale". Internetowe znajomości są wspaniałe, jednak będąc anonimowym można tak naprawdę udawać kogo się chce i nigdy nie możemy być do końca pewni, że osoba, z którą piszemy, jest rzeczywiście tym, za kogo się podaje. Przed pewną niezbyt miłą historią, która mnie spotkała, nigdy bym nie pomyślała, że można do tego stopnia i przez tak długo udawać kogoś zupełnie innego. Jednak cóż, można powiedzieć, że owa historia przynajmniej nauczyła mnie pewnej nieufności, przynajmniej w stosunku do osób, których nie znam jeszcze aż tak dobrze i których nigdy nie spotkałam na żywo (choć i z tymi spotkaniami bywa różnie... no ale, to nie pamiętnik, nie będę się nad tym rozwodzić Wink

)

Aphrodite · Moderator

Ja uważam, że znajomości internetowe mogą być równie obiecujące i warte zachodu, co te "rzeczywiste". Trzeba jednak traktować je z dużą dozą zdrowego rozsądku oraz nie oczekiwać, że każda z nich zakończy się wieczną przyjaźnią.
Jak wspominano już w postach powyżej, sieć daje duże możliwości zamaskowania oryginalnej osoby za ścianą bajeczek. Nie widząc twarzy, ciała rozmówcy, trudniej jest wyczuć, czy ktoś kłamie. Trudniej też zbudować prawdziwą, głęboką relację, ponieważ dużą częścią tego, co podoba się (lub nie) w danej osobie, są zachowania odruchowe - przez komunikatory pokazujemy raczej te przemyślane wypowiedzi.
W relacjach romantycznych niebagatelne znaczenie ma fizyczność drugiej osoby: jej zapach, dotyk, poczucie bliskości... Cokolwiek nie wytworzyłaby moja wyobraźnia, rzeczywistość może ją przyćmić lub kompletnie odrzucić...

Jeśli chodzi relacje rzeczywiste, to nie uważam, by były trwalsze. Po prostu łatwiej zaangażować się i łatwiej wykryć kłamstwo, stojąc twarzą w twarz z rozmówcą.

Ja - jak na razie - nie mam w swoim życiu żadnej relacji, o której mogłabym powiedzieć, że jest niezniszczalna. Być może nie potrafię nikomu zaufać bezgranicznie, lecz zawsze dostawałam kopniaka, kiedy wydawało mi się, że dana osoba mnie nie zdradzi i zaczynałam się otwierać na nią. W sytuacjach, gdy najbardziej potrzebowałam wsparcia, najbliższe mi osoby odwracały się plecami lub okazywały się dręczycielami, a pomoc i serce okazywali mi nieznajomi (również ci z sieci).

Dzisiaj wiem, że człowiek w określonej sytuacji zawsze jest zdolny do okrucieństwa i trzeba mieć tego świadomość takiej możliwości. Nie znaczy to, że nie warto się angażować w związki z innymi ludźmi - wręcz przeciwnie: Im więcej osób wokół siebie mamy, zawsze jest większa szansa, że ktoś poda nam dłoń i podtrzyma, gdy potkniemy się. Niekoniecznie jednak będzie to ta najbliżej stojąca osoba. Wink

Kanako · Widmo

Osobiście promuję znajomości przez internet. Na last.fm poznałam swoją najlepszą przyjaciółkę, a dzięki innemu forum mnóstwo ludzi, z którymi spotykam się prawie wyłącznie na konwentach, ale przy tym mamy dużo dobrej zabawy i utrzymujemy stały kontakt. I właściwie chyba tylko dwa razy sparzyłam się na internetowych znajomościach. Wink